Redakcja, recenzenci
Procedura recenzowania

KOLEGUIM REDAKCYJNE

ks. dr hab. Tomasz Wielebski, prof. ucz. (redaktor naczelny)

ks. prof. dr hab. Jan Przybyłowski (zastępca redaktora naczelnego)

dr Błażej Szostek (sekretarz)

ks. prof. dr hab. Ryszard Czekalski

dr Mateusz Jakub Tutak

RADA NAUKOWA

ks. dr hab. Bogdan Biela, prof. ucz. (UŚ)
ks. dr hab. B. Drożdż, prof. ucz. (PWT) 
ks. prof. dr hab. R. Kamiński (KUL)
ks. prof. dr hab. Marian Kowalczyk SAC (UKSW)
dr hab. Jolanta Kurosz, prof. ucz. (UAM)
ks. prof. dr hab. Bronisław Mierzwiński (UKSW)
ks. prof. dr hab. Jacek Nowak SAC (UKSW)
ks. prof. dr hab. M. Ostrowski (UPJPII)
ks. prof. dr hab. Wiesław Przygoda (KUL)
ks. prof. dr hab. Henryk Sławiński (UPJPII)
ks. dr hab. Zbigniew Zarembski, prof. ucz. (UMK)
o. prof. RNDr. Ladislav Csontos SJ PhD. (Uniwersytet Trnavski – Słowacja
doc. ThDr. Jozef Zuffa (Uniwersytet Trnavski – SłowacjaTU – Słowacja)

 

 

Historia czasopisma

Czasopismo powstało w 2005 roku na Wydziale Teologicznym UKSW. Pomysłodawcą i redaktorem naczelnym był ks. prof. UKSW dr hab. Edmund Robek. Od stycznia 2019 tę funkcję pełni ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Wielebski. Obecnie czasopismo ma 20 punktów na liście ministerialnej.

„Warszawskie Studia Pastoralne” stają się coraz bardziej czasopismem interdyscyplinarnym. Jest to odpowiedź na współczesne wyzwania, jakie stają przed teologią pastoralną. Badania naukowe pastoralistów koncentrują się na trzech kierunkach myśli teologicznej: refleksji o Bogu, o człowieku i o Kościele. Poszerzona tematyka badań pastoralnych otwiera łamy tego czasopisma zwłaszcza przed tymi Autorami, którzy podejmować będą naukową dyskusję o wszystkich problemach współczesnego Kościoła i świata.

Teologia pastoralna bardzo się zmieniała ostatnimi czasy. Widać to także po Autorach publikujących naukowe dysertacje teologiczno-pastoralne. Coraz więcej jest w gronie pastoralistów osób świeckich, a to oznacza, że uprawiana dotychczas teologia pastoralna pod kątem przygotowania do duszpasterstwa, staje się teologią praktyczną, która ma służyć całemu Kościołowi. Ta niepozorna zmiana jakościowa stawia jednak nowe zadania także przed publikatorami teologicznymi. Mają one za zadanie nie tylko relacjonować stan badań, ale także wskazywać nowe zadania badawcze dla teologów.

Pastoraliści powinni być szczególnie wyczuleni na współczesne wyzwania, jako stają przed Kościołem. Jednocześnie to ludzkość domaga się od nich pomocy intelektualnej w rozwiązywaniu problemów codzienności. Dlatego pastoralista, pozostając na pierwszym miejscu teologiem, powinien uczyć się udzielania pomocy człowiekowi na jego drodze wiary. Temu celowi mają także służyć łamy „Warszawskich Studiów Pastoralnych”.

Zapraszając do współpracy wszystkich pastoralistów można mieć nadzieję, że wynikami ich badań będą zainteresowani nie tylko duszpasterze, ale będzie coraz więcej osób świeckich zaintrygowanych wymianą myśli, którzy zechcą włączyć się w poszukiwanie odpowiedzi na pytania współczesnego członka Kościoła i obywatela świata.

Procedura recenzowania artykułów w Warszawskich Studiach Pastoralnych:

1. Redakcja pisma wymaga, by każdy artykuł był przekazany w wersji papierowej oraz elektronicznej.

2. Przekazując artykuł, jego autor (autorzy) składa oświadczenie o samodzielnym sporządzeniu artykułu oraz zobowiązanie, iż nie został on przekazany innej redakcji ani opublikowany w inny sposób.

3. Redakcja dokonuje wstępnej oceny artykułu z punktu widzenia wymagań formalnych i merytorycznych. Każdemu artykułowi jest nadawany numer redakcyjny, identyfikujący go w dalszych etapach procesu redakcyjnego.

4. Każdy artykuł jest dwukrotnie recenzowany przez osoby spoza jednostki naukowej, w której afiliowany jest autor (autorzy) artykułu, a także spoza członków Rady Naukowej pisma. Recenzenci są wybierani przez redakcję pisma spośród osób kompetentnych w tematyce artykułu, posiadających uznany dorobek naukowy oraz gwarantujących rzetelne sporządzenie recenzji.

5. Autor (autorzy) artykułu otrzymuje obie recenzje do wglądu oraz jest zobligowany do ustosunkowania się do nich. W przypadku akceptacji uwag recenzenta autor (autorzy) dokonuje niezbędnych poprawek i uzupełnień artykułu.

6. Recenzje są utajnione, tzn. autor (autorzy) artykułu oraz recenzenci nie znają swoich nazwisk ani afiliacji (double-blind review proces).

7. Recenzje są sporządzane na formularzu przygotowanym przez redakcję pisma (opinia o pracy).

8. Sposób przekazywania artykułów do recenzji jest następujący: artykuł jest przekazywany obu recenzentom jednocześnie albo artykuł jest najpierw przekazywany jednemu recenzentowi, a następnie – po zapoznaniu się z autora (autorów) artykułu z recenzją i ewentualnym naniesieniu poprawek bądź uzupełnień – drugiemu recenzentowi.

9. Redakcja pisma zastrzega sobie prawo dopuszczenia albo niedopuszczenia artykułu do druku. 

10. Procedura recenzowania artykułów jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego opisanymi w broszurze „Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce”

Informacje dla Autorów publikacji w Warszawskich Studiach Pastoralnych

1. ARTYKUŁY nie powinny przekraczać 15 stron znormalizowanego maszynopisu wraz z przypisami (30 wierszy na stronie), czyli ok. 30 tys. znaków. SPRAWOZDANIA i INFORMACJE z ważnych wydarzeń w kraju i za granicą oraz RECENZJE najnowszych pozycji książkowych nie mogą przekraczać 3 stron wydruku. Redakcja zastrzega sobie możliwość dokonania zmian w tytułach oraz w nocie o autorze. Redakcja nie zwraca materiałów. Autorzy nie otrzymują honorarium za opublikowane materiały. Będziemy wdzięczni za nadsyłanie do Redakcji materiałów w formie wydruku komputerowego i w wersji elektronicznej (w programie Word). Można też przysyłać materiały pocztą e-mail na adres:  tomwielebski@gmail.com lub b.szostek@uksw.edu.pl

2. [Informacje o autorze i tekście:] Autor wraz z artykułem przesyła

a) notę biograficzną (ukończone studia, uzyskane stopnie i tytuły naukowe, aktualnie pełnione funkcje, zajmowane stanowiska, miejsce pracy). Materiały bez danych kontaktowych autora (adres, email lub telefon) nie będą przyjmowane do publikacji.

b) Tytuł i streszczenie w języku polskim i angielskim. Artykuł powinien zawierać także słowa kluczowe w języku polskim i angielskim, a także na końcu artykułu bibliografię ułożoną wg. Punktu 6.

3. [Format tekstu:] Tekst powinien być jednostronnie wydrukowany na numerowanych stronach A4 z marginesami bocznymi (4 cm prawy, 2 cm lewy) i zapisany na nośniku elektronicznym w formacie „.doc”. Należy też zapisać na nośniku występujące w tekście czcionki różne od Times New Roman.

4. [Style tekstu:] Tekst nie może mieć podziału słów ani zbędnego formatowania. Poza opisem bibliograficznym należy używać podstawowej odmiany czcionki (bez podkreśleń, pogrubień [np. śródtytułów] i innych wyróżnień graficznych). Kursywę można stosować dla wyróżnienia pojedynczych wyrazów lub wyrażeń. Zalecane są parametry: krój Times New Roman, wielkość czcionki 12 punktów w zasadniczym tekście, a 11 punktów w przypisach, odstęp między liniami 1,5 w całości tekstu.

5. [Ortografia:] Pisownia powinna być zgodna z normami języka polskiego i „Zasadami pisowni słownictwa religijnego”, zatwierdzonymi przez Radę Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (Zasady pisowni słownictwa religijnego, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów 2004). Dla słów zapisywanych w innych niż łaciński alfabetach można stosować transliterację uznanych wydawnictw, które należy wskazać w przypisie na początku tekstu.

6. [Opis bibliograficzny:] Jeśli tytuły wydawnictw źródłowych, seryjnych, dzieł Ojców Kościoła, dzieł Tomasza z Akwinu i innych występują po raz pierwszy, to należy zawsze przedstawiać je w formie pełnej. Pełna nazwa serii z numerem pozycji podawana jest na końcu opisu, po numerze strony i w nawiasie ( ), ale umieszczanie jej nie jest konieczne. Przy kolejnych odwołaniach można używać skrótów wprowadzonych w nawiasie kwadratowym przy pierwszym odwołaniu: R. Haight, Jesus Symbol of God, Maryknoll – New York 1999 [dalej cyt. JSG]. Przy następnych odwołaniach do tej samej pozycji w ramach artykułu lub jednego rozdziału książki można posługiwać się skróconym opisem (według podanego poniżej przykładu przypisu 6, a nie „dz. cyt.”, „op. cit.”).

Opis bibliograficzny powinien odpowiadać podanym niżej przykładom:

1 J.H. Moulton, A Grammar of New Testament Greek, t. 1: Prolegomena, Edinburgh 1988, s. 11, 14.

2 E. Ancilli, La mistica: alla ricerca di una definizione, w: La mistica. Fenomenologia e riflessione teologica, t. 1, red. E. Ancilli, M. Paparozzi, Roma 1984, s. 17-18.

3 K. Rahner, Kościelna chrystologia między egzegezą a dogmatyką, w: tenże, Pisma wybrane, t. 1, Kraków 2005, s. 251-283.

4 Por. A. de Halleux, La définition christologique à Chalcédoine, Revue théologique de Louvain 7(1976), s. 1-23, 155-170.

5 L. Szewczyk, Homilia jako miejsce zastosowania zasad retoryki. Nowe poszukiwania wzajemnych relacji, Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 1(2003), s. 128.

6 Por. K. Rahner, Kościelna chrystologia…, s. 279-283.

7 Por. B. Chilton, John the Purifier, w: Jesus in Context. Temple, Purity and Restoration, red. B. Chilton, C.A. Evans, Leiden – New York – Köln 1997, s. 203-220.

8 Por. tamże, s. 205-212.

Zakres i zasięg czasopisma

Warszawskie Studia Pastoralne są ogólnopolskim indeksowanym periodykiem naukowym. Celem naukowym jest przybliżenie czytelnikowi problematyki naukowej związanej z działalnością pasterską Kościoła. Problematyka naukowa podejmowana w kwartalniku związana jest ze wszyskim obszarami wiedzy teologicznej oraz innych dziedzin nauki mogących być wykorzystywanych w pracy duszpasterskiej.

Polityka otwartego dostępu

Czasopismo zapewnia natychmiastowy, otwarty dostęp do wszystkich swoich treści zgodnie z zasadą, że badania swobodnie dostępne zwiększają i przyśpieszają globalny rozwój nauki i wymianę wiedzy. 

 

Zasady etyki

Autorstwo pracy
Autorstwo powinno być ograniczone do osób, które znacząco przyczyniły się do pomysłu, projektu, wykonania lub interpretacji pracy. Jako współautorzy powinny być wymienione wszystkie osoby, które miały udział w powstaniu pracy. W przypadku innych osób, które miały wpływ na pewne znaczące aspekty artykułu naukowego, powinny być one wymienione lub przedstawione jako współpracownicy. Autor powinien upewnić się, że wszyscy współautorzy zostali wymienieni w pracy, widzieli i zaakceptowali ostateczną wersję pracy oraz zgodzili się na jej przedłożenie do publikacji.

Ujawnienie i konflikt interesów
Autor powinien ujawnić wszelkie źródła finansowania projektów w swojej pracy, wkład instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów oraz wszelkie istotne konflikty interesów, które mogą wpłynąć na jej wyniki lub interpretację.

Standardy przedstawiania raportów badawczych
Autor tekstu opartego na badaniach własnych powinien przedstawić dokładne zestawienie wykonanych prac oraz obiektywnie omówić ich znaczenie. Dane będące podstawą powstania pracy powinny być w niej dokładnie przedstawione. Praca winna zawierać wystarczająco dużo szczegółów i źródeł, aby umożliwić powtórzenie przeprowadzonych badań. Niezgodne z prawdą lub świadomie niedokładne stwierdzenia są traktowane jako zachowanie nieetyczne i są niedozwolone.

Dostęp do danych i utrzymanie danych
Autor powinien dostarczyć dane nieprzetworzone dotyczące pracy przedłożonej do recenzji lub powinien być gotowy umożliwić dostęp do takich danych. Powinien ponadto zachować te dane przez rok od momentu publikacji.

Publikacje wielokrotne, zbędne lub konkurencyjne
Autor z zasady nie powinien publikować materiałów opisujących te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie lub publikacji pierwotnej. Złożenie tej samej pracy do więcej niż jednej redakcji czasopisma jednocześnie stanowi postępowanie nieetyczne i jest niedozwolone.

Potwierdzenie źródeł
Autor powinien cytować publikacje, które miały wpływ na powstanie złożonej pracy i za każdym razem musi potwierdzić skorzystanie z pracy innych autorów.

Zasadnicze błędy w opublikowanych pracach
W przypadku, gdy autor odkryje zasadniczy błąd lub nieścisłość w swojej pracy, ma on obowiązek jak najszybszego powiadomienia o tym sekretarza redakcji.

Oryginalność i plagiat
Autor przekazuje do redakcji wyłącznie oryginalną pracę. Powinien upewnić się, że nazwiska autorów cytowanych w pracy i/lub fragmenty prac cytowanych dzieł zostały w niej w prawidłowy sposób zacytowane lub wymienione.

Ghostwriting
Ghostwriting/guest autorship są przejawem nierzetelności naukowej i wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów. Przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce będą w Redakcji dokumentowane.

Baza linków

Kontakt z redaktorem naczelnym
Ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Wielebski

tomwielebski@gmail.com

Kontakt z Wydawnictwem Naukowym UKSW

wydawnictwo@uksw.edu.pl